W pierwszej naszej pracy z cyklu dotyczącego badań własności fizykomechanicznych linek stilonowych i torlenowych podane zostały dane liczbowe, które stanowią podstawę do porównawczej charakterystyki wytrzymałościowej części plastrowej włoka, wykonanej z linek stilonowych lub torlenowych.

Omówiono warunki awansu zawodowego, szczególnie w latach 1948-1953. Wzięto pod uwagę organizację nauki, liczebność absolwentów i politykę kadrową. Stwierdzono, że podstawową grupą uwarunkowań dotyczącą awansu zawodowego związana była ze stanem i rozwojem floty żeglugowej, ocenianych w 3 charakterystycznych podokresach rozwojowych lat 1946-1977.

Zbadano niektóre własności fizykomechaniczne przędzy rybackiej, wytworzonej przez wielostopniowe skręcenie profilowanych włókien polikaproamidowych /lanastilowych/ i stwierdzono, że są one gorsze od tychże własności zbliżonej masą liniową, średnicą i skrętem przędzy z nieprofilowanych włókien tego samego rodzaju /stilonowych/.

W stosunku do jądra o oczkach czterobocznych podano odmienny sposób określania liczby oczek heksagonalnych na głębokości elementu. Jądra o oczkach heksagonalnych można osadzać na linach obramujących, przy dowolnie wybranych współczynnikach sadu. Sposób obliczania poziomego współczynnika sadu jest identyczny jak dla jader o oczkach romboidalnych.

NA podstawie pomiarów obciążenia zrywającego bez węzła i z węzłem linek poliamidowych /stilonowych/ i poliestrowych /torlenowych/ o średnicy 10mm i ich wydłużenia do zerwania oceniono możliwości wykorzystania linek torlenowych w części linowej szcześciobocznej wielkogabarytowego włoka pelagicznego. Oznaczono także początkowy moduł sprężystości, stopień sprężystości oraz pracę do zerwania oby rodzajów linek.

Podano charakterystykę żyłek produkcji japońskiej i polskiej, określając ich wytrzymałość i wydłużenie zarówno na sucho jak i na mokro. Zbadano także zmiany wydłużenia badanych żyłek pod wpływem długotrwałego obciążenia.

Zbadano własności fizykomechaniczne tkaniny sieciowej wybranej losowo z importowanych aktualnie przez przedsiębiorstwo połowowe "Barka" w Kołobrzegu pławnic łososiowych. Określono wytrzymałość i masę linową zastosowanej w tkaninie przędzy oraz wskaźnik mocy oczek i odporność węzłów na przesuwanie.

Przedstawiono dwie nowe metody pomiaru prędkości ryb za pomocą echosondy. Jedna metoda dotyczy pomiaru prędkości ryb w czasie postoju statku w dryfie, druga, podczas ruchu statku. W obu przypadkach do pomiarów wykorzystuje się zapisy "paznokciowe" ech pojedynczych ryb.

Przedstawiono wzór pozwalający na precyzyjne wyznaczanie prędkości dźwięku w wodach mórz i oceanów. Zależność tę otrzymano na podstawie przeprowadzonej przez autora analizy pod względem: struktury dotychczasowych wzorów wyznaczania prędkości dźwięku w wodzie, zakresu ich stosowalności, dokładności otrzymywanych wyników, porównywania rezultatów dla charakterystycznych wielkości.

Prowadzenie statków handlowych i rybackich po różnych akwenach wymaga stosowania wielu metod określania ich pozycji, w tym również wyznaczania głębokości, a w przypadku łowienia ławic ryb pelagialu określenia ich głębokości w toni wodnej. Wszystkie metody, w tym i komputerowe, ze względu na bezpieczeństwo ludzi na morzu i duże straty w przypadku zatonięcia statku, muszą być co jakiś czas kontrolowane również przez człowieka za pomocą table odpowiednio sporządzonych.

W latach 1984-1986 w Instytucie Rybołówstwa Morskiego Wyższej Szkoły Morskiej w Szczecinie napisało i obroniło swoje prace magisterskie dziewięćdziesięciu absolwentów studiów dziennych Wydziału Nawigacyjnego o specjalności połowy morskie. Prace te były pisane w trzech zakładach.

Zawartości swalenu w tkankach zwierzęcych /w skórze, wątrobie, tkance tłuszczowej/ powyżej stężenia normalnego wynikają ze stanów chorobowych organizmów lub zmienionych warunków środowiska, zanieczyszczenia, obniżenia temperatury, zasolenia lub podwyższenia ciśnienia wody.