Omówiono problemy sprawdzania systemów orientacji przestrzennej na przykładzie układu kursu i pionu JKW, zabudowanych na samolotach Su-22. Przeanalizowano trudności związane z wykorzystaniem aparatury typu SOUD (ZSRR) stosowanej do określania i usuwania dewiacji magnetycznej. Przedstawiono, opracowaną w ITWL, metodę zastosowania komputera do analizy widmowej dewiacji magnetycznej systemu kursowego oraz możliwości budowy komputerowego systemu diagnostycznego służącego do automatycznego określania i usuwania dewiacji magnetycznej.