Przedstawiono ocenę dokładności określenia pozycji za pomocą zintegrowanego odbiornika systemów Transit/Omegoa na przykładzie FSN-70 (transit)/FORM-100 (OMEGA), firmy Furuno oraz porównano tę dokładność z dokładnościami uzyskiwanymi za pomocą odbiorników każdego z systemów osobno.

Przedstawiono założenia i rozwiązanie wyspecjalizowanego układu pośredniczącego między minikomputerem HP 1000 a radarem SRN 743S. Zadaniem układu jest umożliwienie wyświetlania na ekranie radaru w czasie rzeczywisty, ech radarowych w pozycjach określonych przez minikomputer.

Przedstawiono problemy występujące przy wejściu statku do portu. Odnoszą się one do bezpieczeństwa wchodzącego statku i dotyczą: wyznaczenia maksymalnych warunków hydrometeorologicznych, określenia maksymalnych rozmiarów statku, wyznaczenia optymalnego układu hydrotechnicznego wejścia do portu. Wymienione problemy badawcze mogą być rozwiązane przy zastosowaniu metody badań symulacyjnych. Metoda ta jest oparta na komputerowym modelu ruchu statku. Przedstawiono przykłady zastosowania w praktyce metody symulacji do rozwiązania postawionych problemów.

Przedstawiono metodę określania oznakowania nawigacyjnego i parametrów zwrotu toru wodnego, opracowaną w Instytucie Nawigacji Morskiej Wyższej Szkoły Morskiej w Szczecinie. Metoda ta polega na przeprowadzeniu badań symulacyjnych zwrotu toru wodnego. Przedstawiono tu założenia budowy modelu symulacji komputerowej oraz badań symulacyjnych ruchu statku na zwrocie. Zaprezentowano wyniki badań symulacyjnych, mających na celu określenie optymalnego wariantu stałęgo oznakowania nawigacyjnego Zakrętu Mańków na torze wodnym Świnoujście-Szczecin

Przedstawiono metodę projektowania systemu dróg wodnych zbudowaną na podstawie inżynierii ruchu morskiego. Metoda ta spełnia podstawowe kryterium bezpieczeństwa żeglugi statków eksploatowanych w systemie dróg wodnych. Zaprezentowana metoda została zastosowana przy projektowaniu systemu dróg wodnych budowanego w chwili obecnej portu Police.

Oceny bezpieczeństwa żeglugi można dokonać stosując szereg kryteriów. Jednym z nich jest pas ruchu statku, który będąc wskaźnikiem liczbowym umożliwia ocenę wpływu wybranych czynników. Przedstawiono algorytm służący do obliczania pasa ruchu statku. Dane uzyskano w czasie prowadzonych badań symulacyjnych na akwenach ograniczonych. Zamieszczono również przykładowe wyniki.

Przedstawiono różne formy prezentowania informacji użytecznych nawigatorowi prowadzącemu żeglugę w strefie o dużym natężeniu ruchu. Na wybranych przykładach dokonano oceny przydatności różnych typów pomocy nawigacyjnych w praktyce.

Przedstawiono przykład analizy widmowej procesów wyjściowych urządzenia radionawigacyjnego systemu DECCA. Celem analizy jest wyodrębnienie procesów, mających najistotniejszy wpływ na dokładność wskazań odbiornika. Dokonano porównania tych procesów w dówch generacjach odbiorników systemu DECCA: analogowych i cyfrowych

Badanie zjawisk występujących w rzeczywistych systemach Inżynierii Ruchu Morskiego (IRM) zmusza do budowy modeli analitycznych bądź symulacyjnycj. Komputeryzacja przesądziła w większości badań o wyższej efektywnosći modeli symulacyjnych. Pożądana jest jednak budów i wykorzystanie uproszczonych modeli analitycznych w badaniach wstępnych, badaniach ogólnych prawidłowości zjawisk w systemach IRM, weryfikacja formalnej modeli symulacyjnych itp.

Zaprezentowano opis algorytmu komputerowego systemu symulacji ruchu statku (KSSR) i ocenę możliwości jego implementacji na profesjonalnym sprzęcie mikrokomputerowym aktualnie dostępnym na rynku krajowym. W części drugiej dokonano oceny możliwości realizacji opisanego algorytmu na rpzęcie mikrokomputerowym. Komputerowy system symulacji (KSSRS) powstał w Instytucie Nawigacji Morskiej Wyższej Szkoły Morskiej w Szczecinie.

Przedstawiono metodę pozwalającą na określenie w ciągu całego roku okresów o sprzyjających warunkach pogodowych dla prowadzenia prac hydrotechnicznych. W metodzie wykorzystywane są dane o częstościach występowania różnych czynników hydrometeoroloficznych, uśrednione za okres ostatnich 30 lat. Metoda znalazła praktyczne zastosowanie w przedsiębiorstwach gospodarki morskiej.

Tor wodny Świnoujście - Szczecin jest akwenem trudnym nawigacyjnie, o dużej intensywności ruchu statków. Radaryzacja toru wodnego ma wpłynąć na podniesienie poziomu bezpieczeństwa żeglugi na tym akwenie. PRzedstawiono koncepcje zastosowania oprogramowania mikrokomputerowego do tych celów, ze szczególnym wyróżnieniem graficznego zobrazowania sytuacji na torze. Zaprezentowano dostępne aktualnie narzędzia umożliwiające realizację tych celów.

Podjęto próbę zastosowania zasad i metod teorii grafów dla programowania drogi statku. Przedstawiono algorytm obliczania najkrótszej drogi dla zadanego grafu skierowanego. Wykorzystanie metody zilustrowano przykładami graficznymi.