Przedstawiono uwarunkowania losów absolwentów Wyższej Szkoły Morskiej w Szczecinie, tworzące się zarówno w sferze przygotowania do zawodu w uczelni, sytuacji w przedsiębiorstwach armatorskich - żeglugowych i rybackich, jak i regulacji prawnych procesu zatrudnienia. Przeprowadzono analizę ogólnej sytuacji zatrudnienia absolwentów szkół Wyższych w Polsce, przyczyn i charakteru narastania zjawiska nadmiaru absolwentów oraz perspektyw w tym zakresie.

Zaprezentowano wyniki badań nad zatrudnieniem pierwszych 9 roczników absolwentów Wyższej Szkoły Morskiej w Szczecinie. Przedstawiono kierunki skierowań absolwentów poszczególnych wydziałów i specjalności do przedsiębiorstw i instytucji gospodarki morskiej oraz stan i cechy ich zatrudnienia w okresie badań. Określono ilościowo podstawowe przyczyny i formy rozwiązania umów o pracę oraz ich zróżnicowania w odniesieniu do absolwentów poszczególnych kierunków studiów w przedsiębiorstwach armatorskich.

Omówiono zależności kariery zawodowej od postępów w nauce absolwentów morskich szkół rybackich w Polsce. Analizą porównawczą oparto o materiały źródłowe /dokumenty archiwów wyższych szkół morskich w Gdyniu i Szczecinie/ oraz dokumentację personalną przedsiębiorstw i instytucji gospodarki morskiej wykorzystując w niej rachunek korelacyjny. Na podstawie przeprowadzonej analizy stwierdzono, że: - tempo awansu nie zależało ściśle od oceny końcowej w dyplomie; - absolwenci "dostateczni" osiągali minimalne wcześniej wyższe stanowiska na statku niż absolwenci "dobrzy" lub "bardzo dobrzy" - absolwenci "bardzo dobrzy" awansują wolniej od absolwentów "dobrych" i "dostatecznych".

Dokonano inwentaryzacji narzedzi połowu na podstawie dokumentacji w państwowych przedsiębiorstwach rybołówstwa kutrowego oraz przeanalizowano zmiany wielkości i typów narzędzi w zależności od typu kutra w latach 1973-83. Na podstawie przeprowadzonych wywiadów i ankietyzacji dokonano również inwentaryzacji narzędzi połowu stosowanych na kutrach w sektorze spółdzielczym i prywatnym w roku 1982.

Badaniami objęto wszystkie jednostki pływajace rybackie, należące do armatorów państwowych, spółdzielczych i prywatnych, poławiających na Baltyku. Dokonano analizy stanu wyposażenia kutrów i łodzi rybackich w urzedzenia nawigacyjne i ichtiolokacyjne. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że najlepszy stan wyposażenia nawigacyjnego istnieje na kutrach przedsiębiorstw państwowych, lecz równocześnie jest to sprzęt mocno przestarzały i wyeksploatowany.

Zbadano czas trwania 3566 zaciągów oraz związek pomiedzy czasem trwania zaciągów a wielkością połowu w pelagicznych połowach statków przemysłowych serii B-18 należących do Przedsiębiorstwa Połowów Dalekomorskich i Usług Rybackich "Odra" w Świnoujściu.

Przedstawiono modele rozpornic uniwersalnych wykonane z profili cienkościennych i stwierdzono, że posiadają one większą siłę rozwierającą od dotychczas stosowanych rozpornic pelagicznych. Stwierdzono również, że najlepszymi współczynnikami jakości profilu charakteryzują się profile pełne.

Przedstawiono wlasńa metodę obliczania kąta natarcia tkaniny w konstrukcjach sieciowych oraz sił decydujących o kształcie konstrukcji. Stwierdzono, że wielkość kąta natarcia wpływa na wielkość reakcji hydromechanicznej i, że uwarunkowuje ona również siły ściągające wlot gardzieli włoka.

Porównano wpływ użytkowania na zmiany niektórych wlasności fizyko-mechanicznych tkanin sieciowych stanowiących fragmenty włoka i osłony włoka wykonnane z włókien poliamidowych typu stilon i lanastil. Porównawcze proby eksploatacyjne wykazały, że tkaniny wykonane ze sznurków lanastilowych wykazują gorsze własności niż tkaniny ze sznurków stilonowych, a szczególnie niż tkaniny stilonowe preparowane.

Wykazano na podstawie badania tkanin sieciowych we włoskach przed i po eksploatacji, że zmiany wymiatow oczek w poszczegolnych segmentach korpusu wloska są różne i wywołane są zarówno czasem użytkowania, wielkością naprężeń jak i również sposobem preparacji tkanin. Stwierdzono, że grubość sznurków wzrosła po eksploatacji. Dane liczbowe oraz obliczone wskaźniki podano w tabelach.

Przedstawiono nowoczesną metodę dotyczącą wyznaczania zakresu sonaru i kąta szerokości wiązki sonarowej przy spełnieniu opracowanego przez autora warunku wykrywalności. Rezultaty tej metody podano w odpowiednio opracowanych i uporządkowanych tabelach. Ponadto opisano dotychczasowe zasady posługiwania sie sonarem w procesie poszukiwania i wykrywania ryb. Rownież przedstawiono sposób otrzymania warunku wykrywalności w zależności os kąta kołysań statku, którego spełnienie w praktyce powinno zapewnić jeszcze lepsze wykrywanie ławic ryb za pomocą sonaru zainstalowanego na statku rybackim.

Poruszano niektóre zagadnienia związane z próbami opracowania algorytmu cyfrowej symulacji procesu ichtiolokacji. Rozpatrzono problem układu współrzędnych dla statku poruszającego się po akwenie morskim. Podano również prosty algorytm wykrywania obiektów /ryb/, który można zrealizować na maszynie cyfrowej. W artykule zamieszczono przykłady programowo uzyskanego zobrazowania względnego sytuacji na łowisku.

W latach 1981-83 w trzech zakładach Instytutu Rybołówstwa Morskiego WSM w Szczecinie obroniło prace magisterskie 70 absolwentów studiów dziennych i zaocznych. W Zakładzie Technologii połowów wykonano 36 prac w trzech kierunkach: ichtiolokacja /pod kierunkiem dr inż. J. Piechowiaka i mgr A.Markiewicza/, narzędzia i technika połowu /pod kierunkiem doc. dr J. Kosińskiego, doc. dr M. Szulca i mgr inż. M. Litwinowicza/, materiałoznawstwo sieciowe /pod kierunkiem doc. dr hab. M. Łęczkowskiego/.

Przedstawiono dorobek naukowy pracowników Instytutu Rybołówstwa Morskiego w latach 1982-83 w tym zakończone prace doktorskie i wystąpienia na ogólnopolskim forum naukowym. Omówiono kontakty z zagranicznymi uczelniami i ośrodkami naukowymi, posiedzenia naukowe Instytutu oraz nagrody i odznaczenia przyznane pracownikom IRM.

Rok 1985 był dla Instytutu Rybołówstwa Morskiego rokiem szczegolnym z powodu pięciu jednoczesnych jubileuszy jego pracowników. Był to jubileusz trzydziestolecia pracy zawodowej decent dr hab.. Izabelli Dunin-Kwinty, magistra Michała Cymbaluka, profesora dr kpt.ż.w. Rocha Kokota, magistra Andrzeja Markiewicza ora już czterdziestolecia pracy docenta dr hab. Marcelego Łączkowskiego.